ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆ

գորգոն մեդուսա

   ճիշդ է, ճիշդ է ուսերիս հորիզոնականն առանց
  պարանոցի,
   ու էլ օձ ձայները ներս չեն սողոսկի,
   ես պարտուողների սերնդից եմ,
   քո թառափային բերանն ինձ զսպաշապիկ չի
  հագցնի
   աստծուց զուրկ, ոսկորներից ծանրացած... Կարդալ աւելին

Տան պարտէզի յետնամասը

   Տան ­պարտէզի ­յետնամասի
    ­ դռնակը ­բա՛ց­ ու ­լուռ­ դիտէ՛,­-
   պիտի­ գտնես­ գողտրիկ­ աշխարհ­ մը ­անեղծ,
   որ­ կը­ մ­նայ­ մ­իշտ­ ծածկուած ­աչքերէ:­

   Պիտի ­գտնես ­յուշերուն ­մէջ­ անցեալի
   աշխարհ ­մը­ նուրբ ­ու ­մոռցուած ­երեւի, Կարդալ աւելին

Հայեացքդ
միակն է, որ կը խուսափի ինձմէ, 
դրժելով խոստումը՝ 
զիս տանելու 
մանուածապատ շաւիղներէն 
խոհերուս, 
ուր՝ մոռացման բնակիչները կ’ապրին
ու կը լսուի մինչեւ իսկ,  Կարդալ աւելին

Օրուան յոգնութիւնը անխնամ փաթթած
թեւիս տակ ամուր սեղմած,
բազում փոխադրամիջոցներ
մտնել
ելլել
մտնել
ելլել
եւ վերջապէս
մեծ մայրաքաղաքին մէկ արուարձանէն... Կարդալ աւելին

Ենթուղւոյ քարափին կը սպասեն ուղեւորներ կը սպասեն անհամբեր վերջ ի վերջոյ դռները կը բացուին եւ ամէն մէկ ճամբորդ կը տիրանայ... Կարդալ աւելին

տասնմէկերորդ ամսուան
քսանվեցերորդ օրն եմ
աս աշխարհը
մուտք գործեր
կ’ըսէր անձնաթուղթս


տասնմէկերորդ ամսուան
քսանեօթներորդ օրն եմ Կարդալ աւելին

Ես ապրեցայ օրեր գեհեն,
Տատանուելով իբրեւ նաւորդ,
Եւ մահուան չափ տխուր էի: 
Գեղեցկութիւնն կը մահանար աստուածներու տաճարին մէջ,
Եւ մոմերը հրակարմիր, Աստուածամօր նկարին մօտ՝
Հառաչալիր թաց բիբերով կը տանջուէին՝ 
զիրար կրկնող ցաւերու պէս:  Կարդալ աւելին

Ծոծրակդ ի վեր ձիւնաթո՛յր ուր կարապներ կ՚երազեն, 
Պիտ՛ այս գիշեր չարչարեմ համբոյրներուս մեղեդին... 
Ու շրթներուդ ընդմէջէն պիտի հոսին լայնօրէն, 
Տագնապահար շշուկներն անտառներու կատարին...։ 
Կարդալ աւելին