ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆ

        մեղրից ես դու ծնուել,
        ինձ մեղրից հարցրու
        հին հնդկական բանաստեղծութիւն

Մեղուապահը պապս է,
իսկ ես մօրս մասին եմ ուզում խօսել,
որ ժիր մեղու է,
եւ տունը մայրիկի բուրում է տարատեսակ Կարդալ աւելին

Մեծ քաղաքին պզտի՜կ աղջիկը
Ան ոտքեր չունի
Ուրիշներուն պէս թևեր չունի ան
Ան կը քնանայ ծերացած քրտնած կամուրջներու տակ
Մեծ քաղաքներու պզտիկ աղջիկը
Երկու ծակ ունի ժիր աչքերու տեղ
Որ սենեակները անլոյս կը տեսնէ
Եւ բոլոր դռներն անկուղպ եւ փտուկ Կարդալ աւելին

Ամպիս մէջ

    Սկսիմ քառանկիւն մը մրոտելով.
    Գրչով շոյեմ ճերմակը թուղթին մինչեւ մելանս
    յղանայ։
    բառ մը
    բառեր

Պարապութեան դէմ է փորձս որ կ'ընեմ Կարդալ աւելին

Քանդումներու ձայներ յաճախ ես կը լսեմ՝
փլող պատեր, ինկող քարեր,
օրերու հետ դատարկուող շրջանակներ պատուհանի...
Այո, երբեմն մղձաւանջներուս
մէջ դեռ կը պայթին սուլոցներ ռումբի,
ու չեմ հասկնար
ասոնք կը հասնին արդեօք անցեալէ՞ս
թէ խուլ ձայներ են ժամանակէ մը... Կարդալ աւելին

տասնմէկերորդ ամսուան
քսանվեցերորդ օրն եմ
աս աշխարհը
մուտք գործեր
կ’ըսէր անձնաթուղթս


տասնմէկերորդ ամսուան
քսանեօթներորդ օրն եմ Կարդալ աւելին

Ժանգն է թափանցողը,
ապակիներով ոռոգուած անդունդ։
Վերջնական փոսն է
հմայիչը,
թափօրով մեզ հրողը։
Մի՛ կարծեր որ անթեղուած կրակը
կը պաղի ցօղով։
Անկեղծ հնազանդութիւնն է...
ողջախոհերու հաւատարիմ սնունդը, Կարդալ աւելին

կախարդական          կատարեալ

                ես       դուն

    կ՚ըսէ                           բայց

        հայելիին        երբ նայիս ՝

                  ի՞նչ   կը   տեսնես Կարդալ աւելին

Քերթում

    Ջուրը կեցնել
    որպէսզի մտածումը
    անսպասելին
    որ կայացաւ քայքայումին մէջ
    մարմնաւորուի
    որպէսզի դառնայ խօսք
    անհետանալէն առաջ Կարդալ աւելին

Ես, դուն եւ ժամանակը

    Գոյներու աստղահոյլին մէջ մխրճուող
    Նաւը հատեց վերջին գիծը հորիզոնին,
    Ուր, աներեւոյթն էր անմեկնելի,
    Ձգեց վրձինիս վրայ երանգ մը անսովոր,
    Զոր մեքենական գիծեր կը մրոտէ
    Հիմա, պաստառին վրայ։

Կարդալ աւելին

ա

երբ    դուռ    մը   կը   գոցուի
պատուհան   մը   կը   բացուի՝
ըսին

ուստի
պատուհանը   գոցեց Կարդալ աւելին

ՆԿԱՐ ԱՌԱՆՑ Ն-Ի

    Հիմա յեղակարծ՝ աչքերուս առջեւ
    փրփրող գետակ ես
    դարձդարձող ջաղացք
    կուժի մէջ պարող կաթիլ մը ճառագայթ
    Յուշերու թափ-թաց ցողերու վրայ գիշերաբոյր
    դող
Կարդալ աւելին

Սեւ այրի


ու ես, սէր իմ, յանկարծ քեզնով եմ լցւում, ոնց որ գիշերը ուրուականներով,
չկայ ոչինչ աւելի բացայայտ, քան այս թանձր մութը,
ու ես լուսնի գունատ հանդերձներում ցանցեր եմ նետում՝
Կարդալ աւելին

Բառ


    Բառին մէջ կր մտնէ
    լարախաղացը
    եւ կը գտնէ
    անհունութիւն մը.

    բեն-ի փորով կը շրջի
Կարդալ աւելին

Այո՛


    Հոն, ուր տեսնէք ծովը ալեկոծ
    հովը ուժգին
    եւ մո՛ւթը կոխած
    այդ ծովը
    ի՛մ ծովս է

Կարդալ աւելին

ես գրում եմ, որ կանգնեցնեմ այս աշխարհը
կեանքը խցկած երկու տողի մէջ...

***
բանաստեղծութիւնները
մեր շնչառութեան մէջ մխրճուող վիրուսներ են...
***
էյ դու՝
սիրիր ինձ, Կարդալ աւելին

... Ուղղաձիգ ասեղներու քաղաք՝
Նիւ Եորք, եկեղեցի պանդոկներու,
լողաւազաններու,
տուրմի խանութներու։
Իր շօշափուկներն
արձակող կղզի,
մթին արգանդ՝
գայլի երախի նման...
շէնքերը մինչեւ վերջը տանիքներուն... Կարդալ աւելին

      Ա

      երբեք
      պիտի չապրիս
          նե՛րսը

թող ամէն օր
ընթանայ խոտը խոհուն
արեւելքէն մայրամուտ
Կարդալ աւելին

Աշնանային արձակ հայքուներ

   Աշնան ճանապարհիս
   վարդենի մը կիսամերկ
   գարուն կը բուրէ տակաւին:

   Աշնան տերեւի նման
   հովը ի զուր կը փորձէ տանիլ
   սրտէս պոկուածը... Կարդալ աւելին

ԵՐԳ

   իմ երակներով քո արիւնն է հոսում,
   մա
   իմ երակներով քո արիւնն է հոսում,
   պա,
   բայց ես ուրիշ եմ,
   բայց ես ուրիշ եմ,
   քո ժամանակ Երեւանն էր խօսում...
Կարդալ աւելին

Երբ աւարտի ամէն ինչ
եւ սկսիս անիմաստ ու յարատեւ թափառումներուդ
ամայութեան մէջ մահուան ժամանակներուն,
մոռացումը պիտի գայ
եւ սրբէ
համատարած լռութեան հետ նոյնացնէ
յիշողութիւնդ բոլոր՝
դէպքերը նախ,
դէմքերը, վայրերը ապա, Կարդալ աւելին

* * *
աչքերը դէպի
կապոյտը երկինքին
ամբողջ ուժով
կը քաշէ
երկար ու հաստ պարանը
կապոյտէն կախուած
եւ ահա
թեթեւ փետուրի մը նման... Կարդալ աւելին