ԱՐՈՒԵՍՏ

Տիանա Յակոբեան ծնած է Երեւան, 1974ին։ Յաճախած է Երեւանի գեղարուեստի պետական գոլէժը (1989-1993) եւ գեղարուեստի պետական ակադեմիան (1993-1999)։ 1995-2019ին գործերը ներկայացուցած է բազմաթիւ խմբական եւ անհատական ցուցահանդէսներու մէջ։ Գործերը ցուցադրուած են՝ Հայաստանի տարբեր քաղաքներու մէջ, ինչպէս նաեւ՝ Վրաստան, Ֆրանսա, Պուլկարիա, Աւստրիա, Իտալիա, Ռուսաստան, Յունաստան, Իրան, Սուրիա, Գերմանիա, ԱՄՆ եւ Շուէտ։ Արժանացած է Հայաստանի շարժանկարի միջազգային... Կարդալ աւելին

Աբովեան 1/1 հասցէն գտնելը շատ հեշտ է․ մայրաքաղաքի սրտում քիչ պահպանուած շէնքերից մէկի ներքին ընդարձակութիւնը երեւակայութեան մեծ տեղ է բացում։ Բարձրանում եմ երկրորդ յարկ, որտեղ պիտի հանդիպեմ Վազգէն Բրուտեանին։
Լուսաւոր երկու սրահները միանգամից ներս են կլանում։ Ցուցասրահ յիշեցնող հատուածը երկու Կարդալ աւելին

Անահիտ Գասապեան Լիվըրփուլի համալսարանէն ներս Ճէյմս եւ Գոնսթանս ամպիոնի պատուակալ դասախօս է։ Հանգստեան կոչուելէ ի վեր կ՚աշխատի Լիվըրփուլի Արաբական մշակոյթի փառատօնի ծրագիրներուն վրայ, որ իր 30,000է աւելի հանդիսատեսներով արաբական մշակոյթի մեծագոյն փառատօնը կը նկատուի Անգլիոյ մէջ։ Գիտական, ներառեալ՝ հայկական... Կարդալ աւելին

«Մանկութիւնս մեծ մասամբ մութ սենեակ մըն է, ելեկտրականութիւնը փոխարինող մոմ մը, ռումբերու պայթումներուն բարձր ձայները եւ մեծերու իրարանցումը», կը խոստովանի արուեստագիտուհի Անի Քիւրքճեան։ Պատկեր մը, որ լիբանանեան քաղաքացիական պատերազմի աւարտէն գրեթէ երեսուն տարի անց շատերուս մտքերուն մէջ կը շարունակէ արթնցնել մութ ժամանակներ։ Դէպքերը առարկայական գետնի վրայ վերջ կը գտնեն, տարիները կ՚անցնին... Կարդալ աւելին

Ծ­րագ­րին մա­սին

           «Ար­մի­նէ, քոյրս»ի նիւ­թը կը յ­ղո­ւի Ի. դա­րու սկիզ­բը Ա­նա­տո­լո­ւի մէջ հայ ժո­ղո­վուր­դի պատ­մու­թե­ան եւ ա­նոր ծրագ­րո­ւած ո­չն­չա­ցու­մին։ Ան «Եւ­րո­պայի լռու­թե­ան» խն­դի­րը կը յա­րու­ցա­նէ մի­ա­ժա­մա­նակ ան­դրա­դառ­նա­լով վկայ ըլ­լա­լու եւ վկա­յու­թիւն մը ժա­ռան­գե­լու գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րուն։
     Ծ­րա­գի­րը ի­րա­գոր­ծո­ւած է ա­րո­ւես­տի եւ պրպ­տու­մի աշ­խա­տանք­նե­րու ը­նդ­մէ­ջէն, ը­նդ ո­րում հայ­կա­կան պատ­մու­թե­ան եւ ե­րաժշ­տա­կան Կարդալ աւելին

«Բագին»ի Սեպտեմբեր 2016 թիւով կը ներկայացնենք գանատաբնակ նկարիչ-քանդակագործ Կարէն Պետրոսեանի «Պատերազմ եւ խաղաղութիւն» ցուցահանդէսի գործերէն օրինակներ, ինչպէս նաեւ այս ցուցահանդէսին առիթով գրուած գանատացի արուեստաբան էրիք Տեւլինի վերլուծումը։ Այս ուշագրաւ ցուցահանդէսի բացումը տեղի ունեցաւ Երեւանի ժամանակակից արուեստի թանգարանին մէջ 2015-ին, ապա՝ ցուցահանդէսը փոխադրուեցաւ... Կարդալ աւելին

Ծնած է 1991-ին, Երեւան։
2007-2011. Երեւանի Գեղարուեստի պետական ակադեմիա, գեղանկարչութեան բաժանմունք։
2011-2013. Երեւանի Գեղարուեստի պետական ակադեմիա, մագիստրատուրա։
2012. «Cité des Art», Փարիզ, Ֆրանսա։
2016. Արուեստի միջազգային ֆորում «Ձմեռային անքնութիւն» Արթ-Հոլտինկ «Ռախմանինով», Փեթերսպուրկ, Ռուսիա։
Մրցանակներ
2016. Հայաստանի Հանրապետութեան Կարդալ աւելին

1942 Ծնունդ Պէյրութի մէջ։
1948-1955 Էշրէֆիէի Հայ Աւետարանական Կեդրոնական Բարձրագոյն վարժարանի աշակերտ։
1956-1958 Պէյրութի Յովակիմեան Մանուկեան երկրորդական վարժարանի աշակերտ։
1959-1962 Պէյրութի National Protestant Secondary School-ի աշակերտ։
1963 Ընտանիքին հետ հաստատուած Մոնթրէալ, Գանատա։
1964-1967 Կարասիներու Կարդալ աւելին

ԳԷՈՐԳ ՓԱԼԱՆՃԵԱՆ
Թեթեւ, բոպիկ, երբեմն շուարուն քայլերով, մատներով, ձայնով ցած կը մօտենաս, ըլլայիր կարծես, գիշերաշրջիկ, կը փսփսաս,
վայրը ես եմ, եւ կը ձգես ըսեմ երազի լացով, մանկութիւնդ ես։ Կը ժպտիս երբ դէմք չունիս. վայրը մանկութիւնն է, կ՚ըսես,
կ՚ըլլաս կարմիր փէշը ծովային խոտերուն վրայ, կը բռնկիս, կը պոռաս, կը բռնկիս իրիկուան արեւու հորիզոնէն, կը գրեմ քեզ կարօտին ու վախին, մարմնիդ ջնջուող, անապրելի, անկենդան... Կարդալ աւելին

Հրայր Անմահունի Էօլմէսէքեան Սփիւռքի արուեստագէտն է, եթէ այդ բազմիցս չարչարուած եզրը պարպենք իր սովորական երկակի հասկացողութիւններէն կապուած ներսի/դուրսի, կեդրոնի/ծայրամասի, վաւերականի/անվաւերի, մնայունի/գնայունի, եւայլն։ Հարիւր տարի է վերապրող գոյութիւն մը... Կարդալ աւելին

Անց­նող քա­նի մը տա­րի­ներուն լուսան­կար­չա­կան եր­կու հա­տոր լոյս տե­սան Պուրճ Հա­մու­տի ու պուրճ հա­մուտցի­նե­րու մա­սին։ Առաջինը՝ վերը նշուած Ա­րա Մա­ծու­նե­ա­նի հա­տորն է (ա­նգլե­րէն ու գու­նա­ւոր)։ Միւ­սը Ա­րիան Ա­թէ­շե­ան-Տը­լա­քամ­բանյի՝ Ariane Delacampagne: Portraits of Survival – The Armenians of Bourj Hammoud, Somogy Editions, Paris 2014 հատորն է (ա­նգ­լե­րէն – ֆրանսերէն, սեւ-ճեր­մակ)։ Նոյն նիւ­թով երկու... Կարդալ աւելին

Ծ­նած է 1932-ին, Պէյ­րութ, Լի­բա­նան:­

Ու­սում

1949-1952, Պէյ­րու­թի Գե­ղա­րո­ւես­տի ա­կա­դե­մի­ա
1952-1958, Փա­րի­զի Ազ­գային բարձ­րա­գոյն ա­րո­ւեստ­նե­րու դպ­րոց, ո­ւր­կէ վկայո­ւած է
1952-1954, Հիւ­պէր Ե­ան­սե­սի հետ մարմ­նա­քան­դակ
1954-1956, Մար­սէյ Ժի­մո­նի հետ` դի­մա­քան­դակ
1956-1958, Ա­լֆ­րետ Ժա­նի­ոյի հետ բարձ­րա­քան- Կարդալ աւելին

Լեհաստանի Վրոցլաւ քաղաքին մէջ հաստատուած “Զառ” թատերախումբը 2013-էն սկսեալ Եւրոպայի եւ Ամերիկայի զանազան քաղաքներու մէջ ներ­կա­յացուց «Արմի­նէ, քոյրս» վեր­նագրուած թատրերգութիւնը։ Վրոցլաւէն եւ Վարշավայէն ետք՝ Լոն­տոն, Օսլո, Սան Ֆրանսիսքօ, Հռոմ, Սչեչին, Փարիզ, Սիպիու (Ռումանիա), Թեսա­լո­նի­քի, Ֆլորանս, Մատրիտ, եւ վերջերս՝ Լիզպոն առիթը ունեցան հիւ­րասիրելու... Կարդալ աւելին

Ծնած է Պէյրութ 1951-ին։
1975-ին ստացած է Պէյրութի Académie Libanaise des BeauxArts-ի վկայականը` ներքին ճարտարապետութեան բաժինէն։
Ռուբէնը շարունակած է իր արուեստի ուսումը Փարիզ եւ 1977-ին ստացած է նկարչութիւն-որմնանկարչութիւն մասնագիտութեան վկայականը Ecole Nationale Supérieure des Arts Décoratifs-էն։
2001-ին Ռուբէնը ստացած է նաեւ արուեստաբանութեան վկայական Փարիզի Ecole Pratique des Կարդալ աւելին

Վաւերագրող լուսանկարիչ Գերման Աւագեան իր սկզբնական կրթութիւնը ստացած է Գերմանիոյ եւ Պելոռուսիոյ մէջ։ 1980-1985 Հայաստանի մէջ յաճախած է Բազմարուեստեան հիմնարկ, Power Engineering բաժանմունք։ 1996-ին եւ 1999-ին Երեւանի մէջ հետեւած է Magnum եւ Magnum Photo Journalism աշխատանոցներու, որոնք կը կրեն Նիւ Եորքի «Open Society Institute»-ի հովանաւորութիւնը։
Իբրեւ ազատ լուսանկարիչ սկսած է գործել... Կարդալ աւելին

Ծնած է Պէյրութ, 1958-ին։ 1988-ին փոխադրուած է Սան Ֆրանսիսքօ, 2005-էն ի վեր կ՛ապրի Լոս Անճելոս։ Ուսումը ստացած է նախ Պէյրութ՝ Academie Libanaise Des Beaux-Arts (1981-1984), ապա՝ San Francisco Art Institute վկայուելով BFA եւ MFA Film վկայականներով 1989-ին եւ 1992-ին։

Ցուցահանդէսներ ու ֆիլմի ցուցադրութիւններ
"Vahe Oshagan: Between Act", AUA, Երեւան, 2016 Կարդալ աւելին

Ի՞նչ է յուշարձանը
Յուշարձանը այն յուշն է, որ արուեստագէտը շօշափելի վիճակի մէջ կը դնէ իր իսկ ժողովուրդին ուրախ կամ տխուր ապրումները միջոցին մէջ, եւ պատմութեան տարածքին։
Յուշարձանը այն բաց գիրքն է, որ ինքզինքը կը կարդայ ժողովուրդի մը սերունդին, ամէն վայրկեան ինքզինքը նորոգելով բոլոր հոգիներէն ներս։
Կարդալ աւելին