ԱՐՁԱԿ

Մանկութիւնս վազում, հասնում է Մարտունու փողոցները: Վազում եմ յետեւից, բայց չեմ հասնում։,
     – Չե՜ս հասնի, չե՜ս հասնի, ես աւելի լաւ եմ վազում։
     – Կը հասնեմ։
     – Դէ արի ու ինձ բռնիր, դէ՜․․․
     Մարտունի...արեւից վառուող, արեւի պէս... Կարդալ աւելին