Իմ հոգին արարչութիւնն է Աստծոյ,
որ երկինք պիտի տանեն անկումիս սպասող հրեշտակները ստրկամիտ:
Բայց ես մարմին ունեմ ըմբոստ,
որ տուել եմ խրամատներիդ արնածարաւ,
եւ ծածկում եմ,
ահա,
Կարդալ աւելին
Հողն արթնացաւ
Երկնքի լացից
Գիշերը չքնեց մեզ հետ
Ճանապարհը մենակ մնալու ժամանակն է,
Ժպիտը՝ համբոյրից փախչելու
Պատերազմը՝ կարօտին ենթարկուելու
եւ ցաւի դէմ ծնկելու ժամանակ է Կարդալ աւելին
Աստուածները մարդիկ են,
որ ապրում են տարբեր մոլորակներում
եւ մեզ պէս փնտռում են հաւատ
առ մարդ:
Սովորական մարդիկ յիշում են սովորական աստուածներին,
սովորական մարդիկ` ամէնօրեայ իրենց Կարդալ աւելին
Ես գրում եմ իմ անունը հայեացքում անցորդների
եւ ինքս ապրում… ժամանակից դուրս:
Իմ եւ բառի միջեւ աղօթում է լռութիւնը,
որպէս խաչքար:
Եւ ամէն տողից
ցնցւում են հիմքերը տարածութեան:
Կարդալ աւելին
Դուրս եկուր, դուրս
ձգողութեան կաշկանդումէն.
քու թեւաւոր ձին հրեղէն
սիրածիդ հետ պիտի տանի ձեզ երկինքներ,
ուր անկումներ իքարուսեան
արգիլուած են:
Դուրս եկուր, դուրս, Կարդալ աւելին
ու ես, սէր իմ, յանկարծ քեզնով եմ լցւում, ոնց որ գիշերը ուրուականներով,
չկայ ոչինչ աւելի բացայայտ, քան այս թանձր մութը,
ու ես լուսնի գունատ հանդերձներում ցանցեր եմ նետում՝ Կարդալ աւելին
Աշունն այն տարի
մեզ անակնկալի բերաւ.
մեր տան բարտին ճամբեզրի
շարունակեց կանաչ մնալ։
Տերեւները՝ նման սիրոյ բացիկներու,
կը սօսափէին
եւ ճնճղուկները... Կարդալ աւելին
իմ երակներով քո արիւնն է հոսում,
մա
իմ երակներով քո արիւնն է հոսում,
պա,
բայց ես ուրիշ եմ,
բայց ես ուրիշ եմ,
քո ժամանակ Երեւանն էր խօսում... Կարդալ աւելին
Ժանգն է թափանցողը,
ապակիներով ոռոգուած անդունդ։
Վերջնական փոսն է
հմայիչը,
թափօրով մեզ հրողը։
Մի՛ կարծեր որ անթեղուած կրակը
կը պաղի ցօղով։
Անկեղծ հնազանդութիւնն է...
ողջախոհերու հաւատարիմ սնունդը,
Կարդալ աւելին