ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆ

ես գրում եմ, որ կանգնեցնեմ այս աշխարհը
կեանքը խցկած երկու տողի մէջ...

***
բանաստեղծութիւնները
մեր շնչառութեան մէջ մխրճուող վիրուսներ են...
***
էյ դու՝
սիրիր ինձ, Կարդալ աւելին

... Ուղղաձիգ ասեղներու քաղաք՝
Նիւ Եորք, եկեղեցի պանդոկներու,
լողաւազաններու,
տուրմի խանութներու։
Իր շօշափուկներն
արձակող կղզի,
մթին արգանդ՝
գայլի երախի նման...
շէնքերը մինչեւ վերջը տանիքներուն... Կարդալ աւելին

      Ա

      երբեք
      պիտի չապրիս
          նե՛րսը

թող ամէն օր
ընթանայ խոտը խոհուն
արեւելքէն մայրամուտ
Կարդալ աւելին

ՆԿԱՐ ԱՌԱՆՑ Ն-Ի

    Հիմա յեղակարծ՝ աչքերուս առջեւ
    փրփրող գետակ ես
    դարձդարձող ջաղացք
    կուժի մէջ պարող կաթիլ մը ճառագայթ
    Յուշերու թափ-թաց ցողերու վրայ գիշերաբոյր
    դող
Կարդալ աւելին

Ա. ՍԵՆԵԱԿՆԵՐ

ոչ չեն ճնշեր պատերը
կը խորտակուին շառաչով
ասդին անդին կը քշուին
հովին հեծած ագռաւներուն
բազկերակի դոփիւնին եւ
քունքերու թոմ-թոմներուն
կշռոյթով
Կարդալ աւելին

Կու գաս դժուար՝ ինչպէս նշոյլը յոյսի։

Ով իմ ցնորք ապօրինի, գիտեմ... կու գաս
խշրտալէն ժամերու զսպանակին մէջ սառած 
եւ քեզի հետ, ընծաներու մահաբեր նաւեր, 
նաւե՜ր ատելութեան, նողկանքի։ 

Խաւար անհուն։ Մահուան բոցեր վհուկակերպ։ Ապականած
աւազներուն երազաբաշխ Կարդալ աւելին

Մաքուր, յստակ աչքերով, 
Ըլլալ տղա՛յ մը բարի, 
Ունենալ սէր ու գորով՝ 
Հանդէպ հանո՜ւր աշխարհի... 

Ամպերուն հետ սպիտակ, 
Որ քաղցրօրէն, տես, կ՚անցնին, 
Կեանքիդ ափէն աւերակ, 
Ըլլալ ընկե՛ր մտերիմ։ Կարդալ աւելին

Տուր ճանապարհէդ
Կաթիլ մը թանաք 
Որ տուայտած օրերուս համբոյրը 
Նեղ ճակատիդ ու հողմին ցրուած մազերուդ 
Պակուցումով արարեմ: 

Զիս տար քու ափերուդ 
Ուր մեղուներդ պարս առ պարս  Կարդալ աւելին

* * *
աչքերը դէպի
կապոյտը երկինքին
ամբողջ ուժով
կը քաշէ
երկար ու հաստ պարանը
կապոյտէն կախուած
եւ ահա
թեթեւ փետուրի մը նման... Կարդալ աւելին

Տուր ինծի ձայնդ
Սուատ Մասի
որպէսզի կոկորդիս մէջ գրկեմ ոռնացող աղմուկը քաղաքին
ջնջելու յիշողութիւնը բոլոր գիշերներուն բազմադրուագ
ուր բնակեցայ իբրեւ վերջին արթուն պահակը
                                     արցունքի ու մահուան
                                                            կախուած
Կարդալ աւելին

Ամպիս մէջ

    Սկսիմ քառանկիւն մը մրոտելով.
    Գրչով շոյեմ ճերմակը թուղթին մինչեւ մելանս
    յղանայ։
    բառ մը
    բառեր

Պարապութեան դէմ է փորձս որ կ'ընեմ Կարդալ աւելին

գորգոն մեդուսա

   ճիշդ է, ճիշդ է ուսերիս հորիզոնականն առանց
  պարանոցի,
   ու էլ օձ ձայները ներս չեն սողոսկի,
   ես պարտուողների սերնդից եմ,
   քո թառափային բերանն ինձ զսպաշապիկ չի
  հագցնի
   աստծուց զուրկ, ոսկորներից ծանրացած... Կարդալ աւելին

Ժանգն է թափանցողը,
ապակիներով ոռոգուած անդունդ։
Վերջնական փոսն է
հմայիչը,
թափօրով մեզ հրողը։
Մի՛ կարծեր որ անթեղուած կրակը
կը պաղի ցօղով։
Անկեղծ հնազանդութիւնն է...
ողջախոհերու հաւատարիմ սնունդը, Կարդալ աւելին