ԲԱԳԻՆ

All
Latest
Արամ Պաչեան
ԱՐՁԱԿ

ՈՒՐԱԽՈՒԹԻՒՆ

ՊԱՉԵԱՆ ԱՐԱՄ

Պապի
              նամակը
                        Սեւին
Մեքենան՝ լճի ափին։ ճայթող լոյսը։ Կռիւը կողպէքի դէմ։ Ձեռքերդ ի զուր մի տաքացրու։ Դու ժամանակ չունես։ Բաց դուռը։ Փետրուարի ցրտին արիւնը ջրիկ չի մնում։ Խրուի ձեան մէջ։ Մտի տուն։ Կանգնի։ Հանի վերարկուդ։ Գլխարկդ։ Անցի խոհանոց, բաց ձախից երրորդ դարակը։ Լցրած... Կարդալ աւելին
ԱՐԽԻՒԱՅԻՆ ՆԻՒԹԵՐ

ՇԱՒԱՐՇ ՄԻՍԱՔԵԱՆԻ ՎԵՐԱՅԱՅՏՆՈՒԱԾ ՅՈՒՇԱԳՐՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՏԹԷՈՍԵԱՆ ՎԱՐԴԱՆ

1990-2000-ական թուականներուն, Փարիզի «Յառաջ» օրաթերթը սովորութիւնը ունէր Մեծ Եղեռնի տարելիցին հրատարակելու նմոյշներ այն թղթակցութիւններէն, որոնք 1915-ին Շաւարշ Միսաքեանի կողմէ ուղարկուած էին Պոլսոյ իր թաքստոցէն եւ Սոֆիայի «Հայաստան» եռօրեային մէջ լոյս տեսած։ «Հայաստան»ի հաւաքածոն բաւական հազուագիւտ է, բայց Վիեննայի... Կարդալ աւելին
ԳՐԱԽՕՍԱԿԱՆ

Ո՞Վ Է ԿՐԿՆԱԳԻՐ ՄԱՐԴԸ

ԳԱՐԱՄԱՆՈՒԿԵԱՆ ՆԱԶԻԿ ՆԱԹԱԼԻ

 Նորվան արք. Զաքարեան իր «Առաջին ընթերցում Գրիգոր Պըլտեանի Կրկնագիր մարդը» վերնագրով յօդուածին մէջ («Բագին» 2016, թիւ 1-2) հրաշալի կերպով կը ներկայացնէ այս հատորը։ Ան մեզի կ՚ընծայէ տարբեր շերտերը այս եզակի գործին, որուն մէջ կ՚ուրուագծուին ինքնութեան հարցը, օտարութիւնը, եւ այդ օտարութեան փորձառութենէն վերածնող մարդը։
     Չեմ ուզեր գիրքին նիւթը դարձեալ ներկայացնել հոս, այլ կ՚ուզեմ Կրկնագիր մարդը Կարդալ աւելին
ԳՐԱԽՕՍԱԿԱՆ

ՍՈՒ­ՓԸՐ ՀԵ­ՐՈՍ­ՆԵ­ՐՈՒ ԺԱ­ՄԱ­ՆԱ­ԿԸ

ԱճԷՄԵԱՆ ՐԱՖՖԻ

«­Հե­րոս ըլ­լա­լու հա­մար մի­նակ պի­տի ըլ­լաս»։ Այս­պէս կը բա­ցո­ւի Քրիս­տի­ան Բա­տի­կե­ա­նի «­Սու­փըր հե­րոս­նե­րը կը մեռ­նին ամ­րան» խո­րագ­րո­ւած հա­տո­րը։  Ու­շագ­րաւ վեր­նա­գիր մըն է, ո­րով ար­դէն կ՚ո­րո­շադ­րո­ւի նիւ­թին լա­րու­մը. սու­փըր հե­րոս­նե­րը՝ հա­կա­ռակ կար­ծո­ւա­ծին՝ կը մեռ­նին, գու­ցէ պէտք է մեռ­նին ո­րոշ ե­ղա­նա­կի մը։ Ա­սոր վրայ կը բար­դո­ւի յա­ւե­լե­ալ նշում մը  գիր­քին սկիզ­բը... Կարդալ աւելին
Գեղանկարը՝ Սեդա Մանուկեանի
ԱՐՈՒԵՍՏՀԱՐՑԱԶՐՈՅՑ

ՀԱՐՑԱԶՐՈՅՑ
ՍԵԴԱ ՄԱՆՈՒԿԵԱՆԻ ՀԵՏ

ԱՆՄԱՀՈՒՆԻ ՀՐԱՅՐ

Արուեստագէտ ըլլալէդ անկախ, նախ եւ առաջ անդրադառնանք տեղացիութեանդ եւ ինքնութեանդ հարցերուն։ Դուն քեզ ինչպէ՞ս կը բնորոշես, որպէս լիբանանցի՞, լիբանանահա՞յ, ամերիկացի՞, naturalized ամերիկացի՞, ամերիկահա՞յ...
Քսան տարեկանէս մինչեւ քսանհինգ տարեկան այս հարցը բաւական տանջած էր զիս, որովհետեւ Կարդալ աւելին
ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆ

մերօրեայ «հայը եւ հայը»

ԽԱԺԱԿ ՌՈՒԲԷՆ

«կ՚ուզէի՛ տեսնել այս աշխարհի վրայ որեւէ ուժ,
որ բնաջնջէ այս ցեղը,
անկարեւոր մարդոց այս փոքր ցեղախումբը»
որուն պատմութիւնը վերջ պիտի գտնէ իր իսկ ձեռքով,
պատերազմները՝ բարոյականով բաւարարուած,
կառոյցները՝ դառնացած,
գրականութիւնը` աղաւաղուած,
երաժշտութիւնը` օտարացած,
աղօթքները` թատրոն դարձած: Կարդալ աւելին
ԹԱՏՐԵՐԳՈՒԹԻՒՆ

ՅՈՎՆԱՆ ՄԵԾԱՏՈՒՆ ԹԱՏՐԵՐԳՈՒԹԻՒՆ ՉՈՐՍ ԱՐԱՐՈՎ

ԴԵՄԻՐՃԵԱՆ ԴԵՐԵՆԻԿ

Գ. արար

Յովնանի սենեակը: Պատերի տակ անկարգ թափուած են պոխչաներ եւ այլ ճամբու իրեր: ԽՈՐԷՆ (Մտնում է աջ կողմից` ձեռին մի կարճ դաշոյն, որ տնտղում է եւ ապա թաքցնում գօտկատեղում)։
— Ա՜խ:
ՆՈՒՆՈՒՖԱՐ (Մտնում է նրա յետեւից): Կարդալ աւելին
ԱՐՁԱԿ

ՊԷՅՐՈՒԹԸ. ՊԱՅԹՈՒՄՆԵՐՈՒ ԵՒ ԼԻՆԵԼՈՒԹԵԱՆ ՄԻՋԵՒ

ԱՐԵԱՆ ՍԱԳՕ

Ընկերներուս, որոնց ձայնն ու թախիծը իմ հետ է միշտ։
Լրագրութեան եւ բանաստեղծութեան միջեւ
Լրագրութեան մէջ գիծ մը կը կայ, որ կը տանի բառի անմահութեան։ Մենք լրագրողներս յաճախ բառերը հաշուելով կը գրենք, նիւթը պատկերացնելով, կէտերը նշելով ու մեր մտքին Կարդալ աւելին
Վահրամ Փափազեան, Օթելլոյի դերին մէջ, 1913, Իզմիր։
ԳՐԱՔՆՆԱԴԱՏՈՒԹԻՒՆ

ՎԱՀՐԱՄ ՓԱՓԱԶԵԱՆ՝ ՄՈՒՀՍԻՆ ԷՐԹՈՒՂՐՈՒԼԻ ՅՈՒՇԵՐՈՒՆ ՄԷՋ

ՏԷՅԻՐՄԵՆՃԵԱՆ ՍԵՒԱՆ

1964 թուականին Վահրամ Փափազեան (Պոլիս, 1888-1968, Երեւան) Երեւանէն երկտող մը կը յղէ Մուհսին էրթուղրուլին (Պոլիս, 1892-1979, Իզմիր)։ Յայտնի չէ, արդեօք հասցէատիրոջ ձեռքն անցա՞ւ ֆրանսերէնով գրուած այդ նամակը, ուր դերասանապետը փափաք կը յայտնէր անգամ մը եւս բեմ բարձրանալ Պոլսոյ կամ... Կարդալ աւելին
ԱՐՁԱԿ

ՀՕՐԱՔՈՅՐԸ, ՈՐԻ ՔԻԹԸ ԿԾԵԼ-ՉԷՐ ՊՈԿԵԼ ԻՐ ՍԻՐԱԾԻ ԿԻՆԸ

ԲԱԽՉԻՆԵԱՆ ԱՐԾՈՒԻ

Ինչպէս ակնարկուեց, իմ պապ Ժորեսը որդուն իր հօր պատուին դրել էր Սամուէլ, չնայած որ իր եղբայրն արդէն ունէր Սամուէլ անունով տղայ։
     «Թող սիրտը կրկնակի փառաւորուի»,— ասել է պապս։
     Մէկ տարի չանցած՝ պապս ու տատս էլի զաւակ են ունեցել այս անգամ՝ աղջիկ, չնայած, աւելորդ է ասելը... Կարդալ աւելին
ԹԱՐԳՄԱՆՈՒԹԻՒՆ

ՈՒՂԵԿՑՈՐԴՈՒՀԻՆ

ՄԱՏԹԷՈՍԵԱՆ ՎԱՐԴԱՆ

Նախ զգաց շամփուի՝ անիսոն յիշեցնող միջինարեւելեան բոյր մը, եւ ապա անդրադարձաւ, աչքերը բանալով, որ պատուհանէն թափանցող լոյսը կը տարբերէր անձնակազմի գործածած պանդոկին սենեակի լոյսէն։ Առաւօտեան արեւը կը կաթկթէր բարակ գիծով առաստաղէն դէպի գետին, ուր վարագոյրները, հակառակ իրենց փարթամութեան, չէին հասներ ծածկելու կարպետը։ Կարդալ աւելին
ԳՐԱԽՕՍԱԿԱՆ

«ՊՍԱԿ» ԺՈՂՈՎԱԾՈՒՆ

ՅՈՎՀԱՆՆԷՍԵԱՆ ԿԱՐՕ

Իր Կեանքի ուղիներով շարքի երկրորդ հատորին մէջ, Սիմոն Վրացեան, այլ բաներու կարգին, կը նկարագրէ «Պսակ» ժողովածուի հրատարակութիւնը։
     1910-ի սկիզբները Փեթերսպուրկի դաշնակցական ուսանողութիւնը Եղիշէ Թոփչեանի յիշատակին կը կազմակերպէ գաղտնի սգահանդէս մը, նախագահութեամբ Խաչիկ Կարճիկեանի։ Սգահանդէսի աւարտին... Կարդալ աւելին
ԱՐՈՒԵՍՏ

«­ԶԱՌ» ԹԱՏ­ՐՈՆ՝
«ԱՐ­ՄԻ­ՆԷ, ՔՈՅՐՍ»

Ծ­րագ­րին մա­սին

           «Ար­մի­նէ, քոյրս»ի նիւ­թը կը յ­ղո­ւի Ի. դա­րու սկիզ­բը Ա­նա­տո­լո­ւի մէջ հայ ժո­ղո­վուր­դի պատ­մու­թե­ան եւ ա­նոր ծրագ­րո­ւած ո­չն­չա­ցու­մին։ Ան «Եւ­րո­պայի լռու­թե­ան» խն­դի­րը կը յա­րու­ցա­նէ մի­ա­ժա­մա­նակ ան­դրա­դառ­նա­լով վկայ ըլ­լա­լու եւ վկա­յու­թիւն մը ժա­ռան­գե­լու գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րուն։
     Ծ­րա­գի­րը ի­րա­գոր­ծո­ւած է ա­րո­ւես­տի եւ պրպ­տու­մի աշ­խա­տանք­նե­րու ը­նդ­մէ­ջէն, ը­նդ ո­րում հայ­կա­կան պատ­մու­թե­ան եւ ե­րաժշ­տա­կան Կարդալ աւելին
Բերիաշէն
ԱՐՁԱԿ

ԲԵՐԻԱՇԷՆԻ ԵՐԿՐՈՐԴ ՊԱՏԵՐԱԶՄԸ

ՀԱՃԵԱՆ ԱՒԵՏԻՍ

                                Ե.

Տուրեանի հետեւելով, նախարարները իրենց դաւադրութեան աշխատանքը կը մշակէին խիստ գաղտնի պայմաններու մէջ։ Դաւաճանութեան հետքերը ծածկելու համար, Տուրեան սկսած էր նոյնիսկ կեղծ ժողովներ գումարել «էշ նահատակներով»:
Տուրեան հետեւեալ ձեւով կը գործէր. իր... Կարդալ աւելին
ԱՐՁԱԿ

ՔԱՆԻ ՄԸ ՏՈՂՈՎ (Դ)
ԿԱՐՃ, ԱՒԵԼԻ ԿԱՐՃ ԵՒ
ՄԱՆՐ ՊԱՏՄՈՒԱԾՔՆԵՐ

ՏԷՐ ՂՈՒԿԱՍԵԱՆ ԽԱՉԻԿ

Անթալիա
­     2011 թո­ւա­կա­նի ա­ռա­ջին կի­սուն, Հա­յաս­տա­նէն Թուր­քի­ա այ­ցե­լած 25,295 զբօ­սաշր­ջիկ­նե­րէն մէկն ալ ի­նք ե­ղաւ: Դժբախ­տա­բար, 2010ին պիզ­նե­սը թոյլ չէր տո­ւած, որ բա­րե­կամ­նե­րու եւ թու­րիս­տա­կան գրա­սե­նե­ակ­նե­րու կող­մէ գո­վա­բա­նո­ւող ար­ձա­կուրդ­նե­րու փա­թե­թը ձեռք ձգէր իր 23,423 հայ­րե­նա­կից­նե­րուն նման: Սա­կայն յա­ջորդ... Կարդալ աւելին
ԳՐԱՔՆՆԱԴԱՏՈՒԹԻՒՆ

ՎԵՀԱՆՈՅՇ ԹԵՔԵԱՆ

ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ

Վեհանոյշ Թեքեանի Աղօթքներ ուռկանի մէջ բանաստեղծութեան հատորը մեզ անմիջապէս կարգ մը մտածումներու կամ հաստատումներու կը մղէ:
     Առաջին՝ որոշ տարիներու լռութենէ ետք գրողին վերադարձն է բանաստեղծութեան: Իր Սնունդն ու անդունդը 2000 թուականին լոյս տեսած էր Նիւ Ճըրզի, իսկ նոյն տարին Հայաստան լոյս տեսած Հրագիրը ծաղկաքաղ մըն էր... Կարդալ աւելին
ԱՐՁԱԿ

ՇՆՈՐՀՔՈՎ ՄԱՐԴԻԿ

ԵՍԱՅԵԱՆ ԶԱՊԷԼ

Ընդարձակ ննջասենեակին մէջ Յակոբ անկողնին մէջ երկնցած եւ գլուխը բարձին, աչքերը ծուլօրէն կը պտտցնէր արեւի ճառագայթներուն վրայ որ փետրուարի վերջին օրերուն անակնկալ եւ կանխահաս գարունի մը շնորհը կ՚ընէր: Ապաքինման երկար օրեր կ՚անցընէր այսպէս, ծանր հիւանդութենէ մը ետքը զոր, ցրտառութիւն մը միացած հոգեկան մեծ տագնապներու, պատճառած էին իրեն: Իր տենդերէ եւ ջղային Կարդալ աւելին
ԱՐՁԱԿ

ԻՄ ՊԷՅՐՈՒԹԸ

ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ

Ինչպէ՞ս գտնել կորսուող Պէյրութի հետքերը, երբ ինչ որ ծանօթ ու հարազատ է քեզի՝ մտքիդ մէջ ներկայ է միշտ, զայն բաղդատել այլ ժամանակներու հետ, երբ քաղաքը քու դիմացդ կը քանդուէր ու կը կառուցուէր, աւելի ուշ, երբ կ՚այցելէիր այնտեղ, կը փորձէիր հասկնալ՝ թէ ի՞նչ կորսուած էր, թէ ինչ էր փոխուեր, մանաւանդ որ շատ մը վայրեր սերտօրէն առնչուած էին կեանքիդ առաջին տասնամեակներուն... Կարդալ աւելին
ԱՐՈՒԵՍՏ

ՄԱՀ, ԶՈՀՈՂՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ՋՆՋՈՒՄ

«Բագին»ի Սեպտեմբեր 2016 թիւով կը ներկայացնենք գանատաբնակ նկարիչ-քանդակագործ Կարէն Պետրոսեանի «Պատերազմ եւ խաղաղութիւն» ցուցահանդէսի գործերէն օրինակներ, ինչպէս նաեւ այս ցուցահանդէսին առիթով գրուած գանատացի արուեստաբան էրիք Տեւլինի վերլուծումը։ Այս ուշագրաւ ցուցահանդէսի բացումը տեղի ունեցաւ Երեւանի ժամանակակից արուեստի թանգարանին մէջ 2015-ին, ապա՝ ցուցահանդէսը փոխադրուեցաւ... Կարդալ աւելին
ԹԱՐԳՄԱՆՈՒԹԻՒՆ

Káukasos

ՄԱՏԹԷՈՍԵԱՆ ՎԱՐԴԱՆ

... Ուղղաձիգ ասեղներու քաղաք՝
Նիւ Եորք, եկեղեցի պանդոկներու,
լողաւազաններու,
տուրմի խանութներու։
Իր շօշափուկներն
արձակող կղզի,
մթին արգանդ՝
գայլի երախի նման,
շէնքերը մինչեւ վերջը տանիքներուն... Կարդալ աւելին
ԱՐՁԱԿ

ՄԵՏԱՂԷ ԵՐԱԶՆԵՐ

ԲԱՏԻԿԵԱՆ ՔՐԻՍՏԵԱՆ

Կ­’ը­սէ՝ մտ­քերս կը ցա­ւին։
     Կ­’ը­սեմ՝ մտ­քե­րը ի­՞նչ­պէս կր­նան ցա­ւիլ։
     Կ­’ը­սէ՝ ա­նանկ զգա­ցում մըն է, կը մտա­ծես ու մի­այն ցաւ կը զգաս, կար­ծես ներ­սէն կը մխաս, եւ աշ­խար­հը գլ­խուդ հի­մա կը փլ­չի եւ ա­մէն բան ա­նի­մաստ է­․․․։­
     Եր­բեմն չեմ գի­տեր՝ հո­գե­բո՞յժ կան­չեմ, թէ՞ նո­ւազ տպա­ւո­րա­պաշտ ըն­կե­րու­հի մը գտ­նեմ։ Յե­տոյ կ’անդ­րա­դառ­նամ որ հո­գե­բոյժ մը... Կարդալ աւելին