Լուսամուտս բացւում է աշխարհի բանաստեղծութեան վրայ:
Ամէն, ամէն ինչում քո ներկայութիւնն է:
Պաստառներով տան, կղմինդրների, դողէրոցք-ծառի,
Լուացքն անձրեւից փախցնող կնոջ մէջ քո ներկայութիւնն է…
«Բարակութիւնների ու լիքութիւնների միջով եկողն եմ` վայրի կակաչի պէս բարակ, նրա սերմի պէս լիքը, ծածանուելու տեղ եմ փնտռում ամպերի ու սակաւութեան մէջ, ապրում եմ իմ խոնարհութիւնը, ապրում եմ իմ ուժը. պատահական չեն դրանք: Բարակութիւնը` այդ ձեռք բերուածը, որ ունեմ որպէս կամաւոր հանգրուան` մերձ լինելու ինձ աւելի: Եւ առաւել մերձ մէկ այլ բանի: Այս աշխարհի ափսոսանքը` որպէս հազար ձեւով ունեցածի, եւ ուրիշ աշխարհի գլորուելը դէպի ինձ, որի թափը պահել է պէտք. պատահական չեն դրանք: Սպասելու այդ ձիրքը` մանր մակոյկներով նաւարկելու եղէգների տակ թաքնուած հոծ ջրերով ներսի, եւ մեծամեծ նաւեր չգցելու ճամբայ` առանց քարտէզ: Դէպի բացութիւններ: Եւ այդ յապաղումը` թռչուն. պատահական չեն դրանք: Եւ սիրելու ձեւը` լոյսի միջով»:
Կարդալ հեղինակին այլ գրութիւնները
Լուսամուտս բացւում է աշխարհի բանաստեղծութեան վրայ:
Ամէն, ամէն ինչում քո ներկայութիւնն է:
Պաստառներով տան, կղմինդրների, դողէրոցք-ծառի,
Լուացքն անձրեւից փախցնող կնոջ մէջ քո ներկայութիւնն է…
Գրութիւններու արխիւ