Մանկութիւնս վազում, հասնում է Մարտունու փողոցները: Վազում եմ յետեւից, բայց չեմ հասնում։,
– Չե՜ս հասնի, չե՜ս հասնի, ես աւելի լաւ եմ վազում։
– Կը հասնեմ։
– Դէ արի ու ինձ բռնիր, դէ՜․․․
Մարտունի…արեւից վառուող, արեւի պէս…
ԱՒԱԳԵԱՆ ՀԵՐՄԻՆԷ
Կարդալ հեղինակին այլ գրութիւնները
Ես գալիս եմ քեզ մօտ գլխաբաց,
որ անձրեւներդ շոյեն արցունքներս
եւ ասեն, որ այս տարի
ձմեռ չի լինելու
ու գարունը արդէն ճամբայ է ընկել
դէպի քեզ․․․
Ես գալիս եմ քեզ մօտ ամէն օր
եւ շուրթերիս աղօթքներ եմ բերում,
որ համբոյրի հետ թողնեմ դէմքիդ,
մարմինդ…
Գրութիւններու արխիւ