Ենթուղւոյ քարափին կը սպասեն ուղեւորներ կը սպասեն անհամբեր վերջ ի վերջոյ դռները կը բացուին եւ ամէն մէկ ճամբորդ կը տիրանայ իր աթոռին, այնպիսի աթոռներ լայնաչափ այսչափ այդչափ այնչափ անջատ Ծանուցումներ ամէնուրեք լոյսով ու ձայնով հոս ու հոն ցիր ու ցան կան կը լսենք, կը տեսնենք զանոնք զանոնք ամէնուրեք Ուշ հասնող մը քննելով շրջանակը հատած է հոգին ձողին կը բռնուի նախանձալի   աչք մը աթոռներուն կը նետէ կը մնայ տեղե կանգնած յուսաբեկ Այլաւ Մարկարին Խորապէս ախորժելի Ամենուրէք սիրելի Բնական իւղի պէս […]